Marieke: het Offerfeest (2014)

Dit weekend, op zaterdag 4 oktober, was hier een groot feest namelijk: Tobaski, het offerfeest. Heel wat anders dan dierendag wat wij normaal in Nederland vieren. In plaats van dat de dieren verwend worden is het bij dit feest normaal dat er één of meerdere rammen, geiten en/of schapen geslacht worden en opgegeten.

Samen met de jongens heb ik dit bij Mamadi (zie zijn blog hieronder) gevierd. Toen we daar aankwamen netjes in onze Afrikaanse kleding wilde Mamadi eerst een foto van ons maken, waarbij hij per ongeluk de camera liet vallen, die kapot ging. De lens wilde niet meer naar binnen. Hij bood gelijk zijn verontschuldigingen aan en bracht de camera naar een winkel waar die gemaakt kon worden. Bart bleef er heel relaxed onder en zei dat dit soort ongelukjes konden gebeuren, dat scheelde erg voor Mamadi omdat hij zich erg vervelend over de situatie voelde. Uiteindelijk gingen we door naar de moskee. Ik had een paars met gele jurk aan en een band in mijn haar, de jongens droegen een soort gewaad. De weg die we naar de moskee moesten lopen, wat uiteindelijk een groot grasveld bleek te zijn, duurde langer als het gehele gebed bij elkaar. Toen we bij de moskee aankwamen gingen we met zijn allen op een kleedje zitten, met onze schoenen uit. Er zaten al honderden mensen te wachten en er sprak een man in een taal die ik niet kon verstaan, waarschijnlijk Arabisch. Vlak nadat we zaten begon het bidden, iedereen boog voorover en ging tegelijk weer op.

Na een kwartier was het afgelopen en gingen we terug naar het huis van Mamadi. De ram zou daarna gelijk geslacht worden, ik hoefde dit niet te zien en bleef samen met Lasse en Arne binnen. Uiteindelijk toen het gebeurd was gingen we kijken en zag je de ram nog dood liggen, ze haalden echt alles eraf en eruit. Toen ze alles gesneden hadden begonnen ze met het bakken van het vlees, eerst kwam de lever en daarna volgden nog andere ingewanden, niet mijn ding! Maar iedereen at ervan en vond het nog lekker ook. Ondertussen leerde Mamadi ons hoe je thee op zijn Gambiaans maakt. Ze hadden een klein theepotje dat ze op een klein vuurtje zette. Wanneer het warm was, goten ze het in 2 kleine bekertjes, op en neer tot het goed was. Uiteindelijk na het een paar keer heen en weer overgegoten te hebben was het klaar en mochten we proeven. Het was een hele sterke en ook zoete thee. Ook werd Bart en mij gevraagd om te helpen met Wonju een baobab te maken, dit is een soort ranja van natuurproducten. Het was altijd heel zoet, maar nu wist ik waarom.. er zit gewoon een heel pak suiker bij door! Het eten wat we daarna kregen was ook erg lekker, we hadden mie met kruiden, ui en als je wilde: Ram! De tweede maaltijd was fishcat, dit is een soort broodje met smack erin. De rest van de tijd hebben we gezellig gepraat, stond er muziek aan en dansten de kinderen. Rond 7 uur kwamen er allemaal kinderen langs, deze kwamen geld ophalen. Dit is op deze dag heel normaal en elk gezin deed het dan ook. In de avond was het afgelopen en gingen we terug naar huis.
Voor meer avonturen van Marieke Gerritsen zie haar waarbenjij.nu