Petra: tekenen in Gambia

Tijdens de voorjaarsvakantie ben ik een week in Gambia, gelegen aan de westkust van Afrika, geweest. In Gambia woont en werkt Metsje Krol, verbonden aan de Christelijke Hogeschool Windesheim en o.a. werkzaam op Gambia College waar zij studenten vanuit Nederland begeleidt tijdens hun stage. De Nederlandse studenten doen daar een onvergetelijke leer- en werkervaring op, ze ontwikkelen zich op een bijzondere manier en de mensen in Gambia profiteren van de extra handen bij hun ontwikkeling. Dat is hard nodig, want goed opgeleid onderwijs personeel is schaars in het onderwijs van Gambia. Goed onderwijs is onmisbaar in de ontwikkeling van elk land. Ook voor Gambia.

Ik heb in Gambia een paar dagen mogen meekijken en les geven op het Gambia College, school of Education, in Brikama en een middag op een Upper Basic School in Abuko. De eerste dag startte ik op Gambia College met tweedejaars studenten van de docentenopleiding Arts and Crafts (Tekenen en Handvaardigheid). De studenten hadden de door hunzelf gegraven en geprepareerde klei, een bewerkelijk proces van enkele weken, juist klaar om voor het eerst een werkstuk van te maken. Samen met de docent Mister Jallow heb ik mij bezig gehouden met de instructie en het begeleiden van de studenten. De manier van lesgeven is totaal anders dan wij hier gewend zijn. De docent geeft voornamelijk frontaal les, blijft voor in de klas staan en geeft mondelinge instructie waarbij hij één en ander voordoet. Materiaal om de klei mee te behandelen en te bewerken is er niet, de studenten werken met hun handen en met stukjes karton, houtjes of stokjes die ze in het lokaal of buiten vinden. Alleen de docent heeft een setje met een paar spalters en een sponsje, waar hij enorm zuinig op is en waar de studenten niet aan mogen komen. Tijdens de les blijven de studenten binnendruppelen, vaak doordat ze enorme afstanden moeten lopen naar school omdat er geen geld is voor een fiets, een busje of een taxi. Ik begeleid de studenten, begeef me door de klas en help ze op weg. Dit zijn de studenten duidelijk niet gewend, hun eigen docent blijft voor in het lokaal staan uitleggen en voordoen. Ik zie studenten die ontzettend vriendelijk én leergierig zijn, die in mij geïnteresseerd zijn en mijn hulp vragen. Maar die ook nauwelijks materiaal hebben om mee te werken, in een lokaal met veel te weinig stoelen en tafels. Het maakte veel indruk op me.

De volgende dag mocht ik bij dezelfde docent op Gambia College meedoen tijdens een tekenles met eerstejaars studenten, gegeven in hetzelfde lokaal. Nadat de eerste studenten met een bosje takjes het hele lokaal hadden ontdaan van de klei en de paar tafels met een stukje plastic een beetje schoon hadden geveegd, kwamen de schetsblokken op tafel. Iedere student beschikte over een tekenboekje en een potlood. Ik had veel tekenmateriaal zoals kleurpotloden, gummetjes en punteslijpers meegenomen, waar ze heel erg blij mee waren en Mister Jallow was superblij met het zwarte papier. De studenten gingen die les verder met hun perspectief tekening en nadat ik mij had voorgesteld liet ik ze een paar tekeningen van mijzelf zien. Ze waren op hun beurt onder de indruk, want een surrealistische perspectieftekening hadden ze nog nooit gezien. Ik weet ook niet of ze het helemaal hebben begrepen.

Tijdens mijn week in Gambia heb ik nog een tekenles gegeven op een basisschool in Abuko en heb ik een aantal dagen met mijn vriendin Joke door Gambia gereisd. Joke is docent theologie op Windesheim en heeft ook lessen verzorgd op Gambia College. De enorme vriendelijkheid van de mensen, de hitte van het land, de armoede en de omstandigheden waarin deze mensen wonen, werken en leven hebben mij diep geraakt. Ik heb met deze reis een onvergetelijke ervaring opgedaan. Ondergedompeld in een hele andere cultuur heb ik midden in hún wereld mogen werken en iets van mijzelf kunnen geven. Er is al veel ontwikkelingswerk opgezet, mede door het voormalige REAR; een onderwijsproject in Gambia. De school of Education van Hogeschool Windesheim maakt dit project mede mogelijk. Zonder financiële steun, en het enthousiasme van de studenten was dit project kansloos. Het project REAR is nu afgelopen en daarvoor in de plaats is nu Stichting Dohantu opgericht.