Stichting Dohantu

Mamadi

Mamadi is een Gambiaanse jongen die vanuit Gambia veel regelt voor studenten, maar ook voor ons. Hij helpt onder andere mee met het verspreiden van de voedselpakketten en is veelal ons eerste aanspreekpunt als er iets geregeld moet worden. Ook heeft hij een mooie Gambiaanse kijk op de wereld. Hieronder zijn Mamadi's blogs terug te lezen.

Mamadi: de coronamaatregelen

kindIk ga jullie vertellen over de invloed die de maatregelen tegen Covid-19 hebben op de Gambiaanse samenleving. Daarnaast vertel ik over de rol die ouders en docenten spelen in het beperken van de verspreiding van het virus.

Gambia, zoals elk ander land, is aan het worstelen om de verspreiding van Corona tegen te gaan. De regering heeft een lockdown ingesteld. Essentiële winkels mogen open zijn tot 14:00. Ook heeft president Adama Barrow zijn recht gebruikt om twee maal de noodsituatie uit te roepen. Dit kon voor in totaal 42 dagen. Het was in deze periode verboden om zonder gezichtsmasker buiten te lopen. Boete was 1.000 Delasi. Daarnaast was er een avondklok vanaf 22:00. Was je buiten ná dit tijdstip, kreeg je een boete van 5.000 Delasi. Door deze avondklok was het onmogelijk om agressief te worden of protesten te houden. Jongeren zagen dit echter als mogelijkheid om slecht bezig te zijn en te stelen. Dit ook door een gebrek aan werk. De lockdown heeft effect en roept tegelijkertijd verschillende reacties op. Voor sommigen voelt het alsof de maatregelen tegen hun rechten in gaan, mensen voelen zich er niet comfortabel onder. Sommigen worden er zelfs agressief of zelfs gewelddadig van. We kunnen dit virus echter bestrijden, met een gezamenlijke strijd en aanpak. Met begrip en kennis. Met hulp van de zorg en de regering, want het zijn zij die ons representeren.
Tegelijkertijd is het lastig vol te houden, omdat het virus Gambia niet zo lijkt te raken. Komt dat omdat we snel en effectief gereageerd hebben, bijvoorbeeld met de lockdown? Daarnaast helpt het natuurlijk dat grenzen gesloten zijn. Dit heeft ook een negatief effect, omdat we niet voldoende fabrieken hebben om voor onszelf te produceren.

Daarnaast hebben zowel ouders als docenten hard en effectief gewerkt om de verspreiding van Covid-19 tegen te gaan. We werden geadviseerd door de WHO en het ministerie van gezondheid. Het was lastig, vanwege een gebrek aan middelen. Armoede maakt dit niet beter. Met flink wat geduld kregen we het echter voor elkaar, het virus is aardig onder controle. Regels die op school gelden (en de verspreiding tegen houden) zijn: handen wassen bij binnenkomst, je temperatuur wordt gecontroleerd. Dit gebeurt bij zowel docenten als studenten. Daarnaast mogen er niet te veel studenten in een lokaal zijn, zodat men afstand van elkaar kan houden.

Samen kunnen we Corona verslaan!

Mamadi, studentbegeleider in Gambia

My name is Mamadi Jaiteh, I am 25 years old. I have been guiding the Dutch students since 2010. I have great experience in guiding the Dutch students. Firstly I learned a lot from them in terms of teaching methods because I am a teacher and the first Dutch students I met were teachers. We learned a lot from each other, in terms of teaching methods and classroom management which is a great experience for me and it helped a lot in my teaching methods. I also experienced little bit about Dutch culture because our culture differs, I learned about their culture and the way people live in Holland which is a very good experience.

At the College we have a project called positive way of reinforcement which helped me to realize the importance of positive ways of reinforcement and effects of corporal punishment. It motivates me to help my own people to sensitize them about positive ways of reinforcement.

Guiding them in the Gambia, and around the country side and even once in Senegal around Cassamance also helps me to know more about my country and Senegal. The Dutch students render a very good services to the pupils and people of the Gambia which is great experience to me and it motivates me to do more.

I have also experienced the great friendliness, loyalty, kindness and the supports of the Dutch students. The other great experience is the way we see things which is different which also helps me to adapt critical mind and many other things which I may forget to mention.

See you in The Gambia
Mamadi

Mamadi: de verkiezingen

Asala malaykum, Metsje
Hallo iedereen. In dit blog wil ik stil staan bij de verkiezingen die gehouden gaan worden op 1 december 2016. Verkiezingen, want Gambia is een vredevol, liefhebbend en sociaal land.

De IEC (Onafhankelijke Verkiezingscommissie) heeft drie kandidaten geselecteerd die gaan strijden voor het presidentschap. Deze kandidaten zijn: Yahya Jammeh, de huidige president. Hij is lid van het APRC (Alliantie voor Patriottistische Heroriëntatie en Constructies). De oppositie wordt aangestuurddoor Adama Barrow, leider van de UDP (Verenigde Democratische Partij) en Mama Kandeh die voor de GDC (Gambiaans Democratisch Congres) uitkomt.

De campagne is deze week begonnen, alle kandidaten reizen het land door om de lokale bevolking te informeren over de veranderingen die zij willen aanbrengen, zodra ze de verkiezingen hebben gewonnen. Ik ben ook het land door gereisd en er zijn mij een aantal dingen opgevallen. Vroeger was het zo dat er gevochten werd rondom de verkiezingen, maar dat is dit jaar anders. Mensen lijken meer politiek bewust te worden. Aan de andere kant zijn er ook nog veel mensen politiek onbewust, ze gebruiken opruiende taal. Dit is wat mij betreft een slechte zaak, als je wil dat er verandering komt, moet je beginnen bij jezelf. Je moet respect hebben voor elkaar, dus ook voor andere meningen. Je moet niet ruzie gaan maken en vechten. Iedereen is vrij te stemmen op wie hij of zij wil en dat moeten wij respecteren, want iedereen is anders.

De kandidaten gedragen zich wel keurig en vredig. Ik denk dat dit belangrijk is om de vrede in ons land te bewaren. Als patriottistische burgers van Gambia moeten wij ervoor zorgen dat er vrede blijft, door politiek bewust te zijn. De veranderingen waar de kandidaten het over hebben, moeten bij onszelf beginnen. Wij moeten nee zeggen tegen corruptie, van onze baan houden of een andere zoeken, en dingen doen omdat wij dat willen en niet omdat anderen het zeggen. De veranderingen zouden vanuit onze eigen intrinsieke motivatie moeten komen, om het land beter te maken voor elkaar en niet gaan voor eigen gewin.

De leidende partij is het APRC. Deze partij regeert al 22 jaar en heeft voor ontwikkeling van Gambia in veel gebieden gezorgd, zoals bijvoorbeeld Educatie, Gezondheidszorg, Agricultuur en Telecommunicatie. Dit geeft de partij alleen niet het recht te heersen als een Absoluut vorst. Wij moeten ons er bewust van zijn dat Gambia ons land is en dat we moeten stemmen op de persoon die het beste bij ons past.

Het is mijn mening en daarmee ook de conclusie van dit blog, dat we in Gambia een hoop moeten veranderen, zodat we vooruit kunnen als land. Een voorbeeld van een verandering zijn de lonen, goed contact met de rest van de wereld en ervoor zorgen dat er meer fabrieken in Gambia gebouwd worden. Dit laatste is handig voor de werkgelegenheid van de jongeren. Deze dingen zullen ervoor zorgen dat Gambia een beter land wordt voor iedereen.

Mijn volgende blog zal gaan over het gebrek aan eten op scholen, dat ervoor zorgt dat veel arme leerlingen niet goed presteren op school. Tenminste, dit is mijn mening.

Dank jullie allemaal!
Mamadi Willem

Mamadi: het regenseizoen

Metsje

Hallo iedereen, ik ben Mamadi Jaiteh. Ik ben een docent en een gids in Gambia. Ik ben betrokken bij de uitwisseling van Nederlandse studenten sinds 2009. Ik zal af en toe een blog schrijven over kwesties in Gambia. Deze gaat over het regenseizoen.

Het regenseizoen van Gambia start in juli en stopt in september of oktober, dat hangt van de wil van de natuur af. Het regenseizoen valt gelijktijdig met de zomervakantie, waardoor veel leerlingen, docenten en anderen tijd hebben terug naar huis te gaan om het land te bewerken en groenten te verbouwen voor de familie. Deze familie kan de producten dan weer verkopen of zelf op eten. Er is namelijk een gezegde in Gambia dat als volgt gaat: “Eat what you grow and grow what you eat (eet wat je groeit en laat groeien wat je eet). Sommige studenten kiezen er echter ook voor om summer courses te volgen, om hen klaar te stomen voor het komende collegejaar.

Gedurende het regenseizoen hebben we weinig Nederlanders, zeker geen uitwisselingsstudenten, maar de toeristen die komen, komen met weinig. In regenseizoen naar Gambia reizen is buiten het seizoen reizen.

Een ander probleem in het regenseizoen (naast dat het laagseizoen is), is dat er door de regenval veel water is, de plek voor muggen om zich voor te planten. Hierdoor krijgen meer mensen malaria, zeker als je niet onder een klamboe slaapt. Ook is er in deze periode veel wind, naast de hevige regenval. Dit heeft nadelige gevolgen voor de daken van huizen, maar ook bomen waaien wel eens om.

Dit jaar is er echter heel weinig regen gevallen, dit zou nadelig zijn voor alle boeren, want die kunnen nu minder verbouwen, waardoor er minder eten op de markt is en dat zal de prijzen opdrijven.

Aan de andere kant is het regenseizoen ook leuk, veel mensen zijn vrij, waardoor je tijd hebt naar het strand te gaan, uit te gaan of met vrienden af te spreken.
Liefs en groetjes uit Gambia

Mamadi: studeren in Nederland

Op 24 september kwam ik voor ruim vier maanden als uitwisselingsstudent naar Hogeschool Windesheim. Ik logeerde twee maanden bij de familie Zwiers in Ommen en twee maanden bij de familie Reusink in Apeldoorn.

Ik leerde veel over de manier waarop families leven in Nederland en in Gambia. Zo heb ik in Gambia, als de eerstgeborene, de verantwoordelijkheid voor de zorg van de familie. Er is in Gambia ook veel meer onderlinge afhankelijkheid en samenwerking tussen leden van de familie, om zo het leven te vergemakkelijken.

In Nederland zijn de mensen individualistischer, zo werkt iedereen voor zichzelf. Natuurlijk helpen ouders kinderen wel, maar als kinderen ouder worden, moeten ze in hun eigen onderhoud voorzien en op zichzelf staan. Daar staat tegenover dat in Nederland de overheid de mensen helpt. Mensen zijn meer ontwikkeld in Nederland. Zij werken en leven “op tijd” en dat betekent dat je een afspraak moet maken voor een bezoek. In Gambia hoeft dat niet, je gaat gewoon op bezoek, zonder afspraak en de mensen zijn er socialer. Ik vond Nederland meer georganiseerd en ook wel duur. Toch is Gambia mijn thuis.

De studie aan Windesheim vond ik educatiever, interessanter en motiverender dan het schoolsysteem in Gambia. Ik studeerde children media and culture en parental mediation, guiding and counseling of media. De studie werd gesponsord door de stichting Dohantu. We hadden elke woensdagavond lessen Nederlands. Mijn doel was om in Gambia de kinderen te helpen verstandig te leren omgaan met media en om ouders te begeleiden in hun opvoeding.

Na vier maanden kwam ik terug in the Gambia in de hoop dat ik met het diploma promotie zou kunnen maken. Toen ik eind januari terugkwam, pakte ik mijn werk weer op en schreef ik een brief naar het ministerie van onderwijs over een upgrade van mijn persoonlijke gegevens. Zij zeiden mij te zullen bellen, maar dat is nog steeds niet gebeurd, er vond geen upgrade plaats en geen promotie. Maar ik zal mijn vertrouwen bewaren, mijn werk als leraar doen en mijn ervaringen delen met studenten en met collega’s die leergierig zijn.

Ik houd vertrouwen en goede moed. Ik zal hard werken om zo dingen te laten veranderen. Ik dank mijn logeerfamilies en al mijn vrienden in Nederland, die het voor mij mogelijk maakten om te bereiken waarvoor ik naar Nederland kwam. Zij lieten mij prachtige plaatsen zien en zorgden dat ik mij werkelijk thuis voelde. Ook mijn grote dank aan Windesheim en stichting Dohantu die dit mogelijk maakten.

Mamadi.

Social Media

Like deze pagina en bezoek ons op Facebook!



© 2022 Stichting Dohantu algemene voorwaarden links